مرو ای دوست

مرو ای دوست مرو ای دوست

مرو از دست من ای یار که منم زنده به بوی تو

به گل روی تو

مروای دوست مرو ای دوست

بنشین با من و دل بنشین تا برسم مگر

به شب موی تو

تو نباشی چه امیدی به دل خسته من

تو که خامو شی بی تو به شام وسحر چه کنم

با غم تو 

مروای دوست مرو ای دوست

مرو از دست من ای یار که منم زنده به بوی تو

به گل روی تو

بنشین تا بنشانی نفسی آتش دل

بنشین تا برسم مگر به شب موی تو

تو نباشی چه امیدی به دل خسته من

تو که خامو شی بی تو به شام وسحر چه کنم

با غم تو

چه کنم با دل تنها که نشد باور من

تو و ویرانی خاموشی کوهم اگر اگر چه کنم با غم تو

چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل

چه کنم با این درد دل من ای دل من

چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل

چه کنم با این درد دل من ای دل من

چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل

چه کنم با این درد دل من ای دل من

چه کنم با دل تنها چه کنم با غم دل

چه کنم با این درد دل من ای دل من

چه کنم

باز هــواي وطنــم

 

  باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

خيمه به طوفان زدنم ، زدنم آرزوست

گشتــــه ام از زهــد ريــــايي ملــــول

سـاقي توبه شكنم، شكنـم آرزوست

باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

خدمـــت رندانــــه بــه ديــــر مغــــان

درد شـــراب كهنـم، كهنـــم آرزوست

چشمه ي خورشيد، دلم را گـــداخت

نـور به جـاي كفنــم، كفنــم آرزوست

باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

دست سحــر دامـــن گـــل را دريــــد

جامـــه اي از آن بــه تنـــــم آرزوست

رقص كنــان تا بر تــو، بر تو پــر كشم

بال چــو مــرغ چمنم، چمنم آرزوست

در پي بــاغ خــواندن بلبــل بــه بـــاغ

رفتـــن زاغ و زغنــم ، زغنـم آرزوست

باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

دست سحــر دامـــن گـــل را دريـــد

جامـــه اي از آن بــه تنــــم آرزوست

رقص كنــان تا بر تــو، بر تو پـر كشم

بال چــو مــرغ چمنم، چمنم آرزوست

در پي بــاغ خــواندن بلبــل بــه بــاغ

رفتـــن زاغ و زغنــم ، زغنـم آرزوست

باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

خيمه به طوفان زدنم ، زدنم آرزوست

باز هــواي وطنــم ، وطنــــم آرزوست

خيمه به طوفان زدنم ، زدنم آرزوست

خروس سحری

هنگام سپیده‌دم خروس سحری

دانی که چرا کند همی نوحه‌گری

یعنی که نمودند در آئینه صبح

کز عمر شبی گذشت و تو بی‌خبری

 خیام